زمین خوردن و بزرگ شدن
مطالب زیادی در مورد عدم بلوغ و تعویق در رشد بورس گفته شده و می شود لذا هیچ رشدی بدون گذار از سختی ها و ناملایمات میسر نمی شود و تا راهرو نباشی کی راهبر شوی. راه رفتن نیز لزوماً در مسیری صاف و هموار نبوده بلکه در فراز و نشیب و در راهی ناهموار است و راه رفتن در مسیر ناهموار و سخت لاجرم زمین خوردن و افتادن نیز در پی دارد . جمله ای عامیانه و در عین حال پر معنا از کودکی به خاطر دارم که هرگاه کودکی زمین می خورد ضمن تشویق به برخاستن بشارت بزرگ شدن می دادند و به راستی می شود راه پیمودن را بدون زمین خوردن آموخت؟ نخوت سالیان دراز بازار در روند کنترل شده مبادلات و بیم ناظران و گردانندگان از افتادن این طفل پا به سن گذاشته هرگز اجازه تجربه زمین خوردن و برخاستن به این بازار نداده است. افت تاریخی شاخص با تصمیم متهورانه در بازگشایی نماد پرکتهای پالایشگاهی که اساسآ حضورشان با شرایط خاص آنها در بورس جای سوال دارد و از ابتدا مورد تایید کارشناسی نبوده است شاید گامی باشد در جهت آزمودن واقعی ریسک در بازار و فارغ از مسایل تاثیرگذار گوناگون تلگنری باشد بر بازیگران این بازار که گویا قواعد بازی در حال برقرار شدن است!
